Święty Benedykt z Nursji – kim był?
O świętym Benedykcie nie zachowało się zbyt wiele pisanych świadectw. O jego duchowej sylwetce możemy dowiedzieć się więcej dzięki Regule, która wyszła spod jego pióra. Ponadto, postać świętego została również ukazana w napisanym przez świętego Grzegorza I Wielkiego Żywocie. Zapisy z tych źródeł nie pozostawiają wątpliwości, że życie mężczyzny było przepełnione świętością.
Biografia świętego Benedykta z Nursji
W 480 roku w Nursji na świat przyszedł święty Benedykt – należał on do rodziny szlacheckiej i kiedy tylko osiągnął odpowiedni wiek, został wysłany na studia do Rzymu. Mężczyzna zapragnął jednak przerwać naukę, gdyż dostrzegł pewne moralne zepsucie i chciał poświecić się modlitwie oraz ascetycznemu życiu. Właśnie tak rozpoczął pustelniczy żywot w towarzystwie starszego mnicha. Kilka lat później święty Benedykt został jednak poproszony przez mnichów z klasztoru Vicavaro o zostanie ich przełożonym. Mężczyzna przyjął propozycję, aczkolwiek wraz z biegiem czasu wśród części mnichów zaczął pojawiać się sprzeciw, co ostatecznie doprowadziło do ich buntu i odejścia świętego wraz z grupą wiernych uczniów.
Święty Benedykt założył klasztor na Monte Cassino, gdzie wcześniej umiejscowiona była pogańska świątynia. Opracował on wtedy model mniszej wspólnoty – mężczyzna oczekiwał od uczniów ślubu posłuszeństwa, zachowania obyczajów monastycznych i stałości. Potrójne śluby miały stanowić szkołę służby samemu Stwórcy, w której nie narzucano surowych nakazów. Łączono przy tym dyscyplinę z szacunkiem do bliźniego. Co więcej, we wspólnocie na Monte Cassino niezwykle ważna była praca: ręczna, fizyczna oraz umysłowa. Dzień mnichów obejmował kilkugodzinne samodzielne czytanie zarówno Pisma Świętego, jak i innych religijnych pism. Częścią codziennej rutyny było także przepisywanie książek – dzięki temu uratowano wiele dzieł kultury starożytnej.
Dnia 21 marca 547 roku święty Benedykt zmarł otoczony przez swych uczniów. Przedtem przyjął Eucharystię. Został on pochowany we wspólnym grobie z Scholastyką – swą siostrą bliźniaczką.
Krzyż świętego Benedykta
Symbole oraz napisy nawiązujące do życia mężczyzny z Nursji przedstawia Krzyż świętego Benedykta. Zazwyczaj występuje w formie medalika, aczkolwiek niekiedy przybiera on postać większego medalionu. Przedmiot ten ma nieść za sobą błogosławieństwa, chroniąc wiernych – wykorzystuje się go w tym celu od wieków.
Krzyż Świętego Benedykta został zatwierdzony do czczenia przez papieża Benedykta XIV w 1742 roku. Wizerunek świętego z Nursji znajduje się w licznych klasztorach, jak i mieszkaniach wiernych. Krzyże wyprodukowane przez rzemieślników we Włoszech, stworzone z dbałością o każdy szczegół, dostępne są tutaj.
Czego dokonał Święty Benedykt z Nursji?
To świętemu Benedyktowi zawdzięczamy założenie Zakonu Świętego Benedykta na wzgórzu Monte Cassino we Włoszech. Opactwo stanowi najstarszy zakon mniszy w Europie! Właśnie w nim utrwaliła się idea monastycznego życia, która wywarła niezaprzeczalny wpływ na wiele zakonnych instytucji – za przykład mogą posłużyć cystersi, celestyni czy norbertanie. Ponadto, święty określany jest mianem organizatora zakonnego życia. Wskazówki mężczyzny pokazywały ludziom, że najważniejsza w życiu jest modlitwa oraz praca w radości i pokoju. Święty podkreślał przy tym jednak, iż człowiek nie powinien pozwolić się pochłonąć przez obowiązki.
Patronat świętego Benedykta z Nursji
Zasługi świętego Benedykta z Nurski skłoniły papieża Pawła VI do wyróżnienia mężczyzny tytułem patrona Europy – stało się to w 1964 roku, w trakcie II soboru watykańskiego. Miało to podkreślić fakt, jak istotną rolę w cywilizowaniu Europy odrywały stworzone przez niego reguły, łącząc tradycje Wschodu oraz Zachodu. Święty Benedykt jest również patronem wielu zakonów, górników, inżynierów, jak również nauczycieli i uczniów czy pracujących. Ponadto, jest on czczony jako orędownik osób umierających oraz otrutych. Mężczyzna został również ogłoszony jako patron włoskich architektów i speleologów – dokonał tego Pius XII.
Zasady wprowadzone przez świętego Benedykta oraz działalność mnichów z założonego przez niego zakonów przyczyniły się nie tylko do podniesienia poziomu religijnego życia, ale również do rozwoju sztuki czy uprawy roli. Mężczyzna zachęcał swą postawą do łączenia modlitwy i pracy, jednocześnie pamiętając o istocie ludzkich potrzeb.
