Jak wygląda podział chrześcijaństwa

Przez pierwsze tysiąc lat chrześcijaństwa nie było takich wyznań, jakie są dzisiaj. Z pewnością istniały różne odłamy religijne, jednak większość z nich była zbyt mała i szybko zostały uznane za herezje. Był tylko jeden święty kościół katolicki, który był zbiorem wierzących chrześcijan z całej zachodniej części świata. Osoby te były zjednoczone przez podobne tradycje, wierzenia i strukturę kościelną.

Katolicyzm i protestantyzm

Pierwszy poważny podział w chrześcijaństwie nastąpił w 1054 roku, a więc wraz z „Wielką Schizmą” między Kościołem Zachodnim a Kościołem Wschodnim. To właśnie wtedy papież i patriarcha Konstantynopola nawzajem się ekskomunikowali. Chrześcijaństwo podzieliło się na dwie główne gałęzie, które znane są jako Kościół katolicki (na Zachodzie) i Kościół prawosławny (na Wschodzie).

Następnym poważnym podziałem była reformacja protestancka, wywołana w 1517 roku. Spowodowały ją publikacje 95 tez Marcina Lutra, które były wycelowane przeciwko pewnym praktykom katolickim. Do 1529 roku niemieccy książęta domagali się na swoich terytoriach prawa wyboru między luteranizmem a katolicyzmem. Żądania te zostały opublikowane w dokumencie zatytułowanym „Protest”, nadając nazwę ruchowi protestanckiemu.

Prezbiterianizm

Tymczasem chrześcijaństwo „reformowane” rozwinęło się w Szwajcarii w oparciu o nauki Ulricha Zwingli i Jana Kalwina. A kiedy za czasów Jana Knoxa dotarło do Szkocji, wiara reformowana stała się prezbiterianizmem. Szwajcaria była także miejscem narodzin anabaptystów, duchowych przodków dzisiejszych amiszów, mennonitów, kwakrzy i baptystów.

Anglikanizm

Anglikanizm powstał w 1534 roku, kiedy angielski król Henryk VIII złamał autorytet papieża. Anglikanizm jest często uważany za „środkową drogę” – między katolicyzmem a protestantyzmem. Z kolei inni klasyfikują go jako protestancki. Anglikanizm stał się episkopalizmem w Stanach Zjednoczonych. Swoje korzenie w tym odłamie ma również oparty na naukach Johna Wesleya metodyzm.

Rola „Pisma Świętego”

Osoby, które w okresie reformacji pozostały w kręgu rzymskiego katolicyzmu, argumentowały, że centralna regulacja doktryny jest konieczna, aby zapobiec zamieszaniu i podziałom w Kościele, a także korupcji wierzeń. Z drugiej strony protestanci upierali się, że to właśnie ta polityka kontroli już doprowadziła do korupcji prawdziwej wiary chrześcijańskiej. W związku z tym domagali się, aby wierni mogli samodzielnie czytać Pismo Święte (dotychczas było dostępne tylko po łacinie) i postępować zgodnie ze swoim sumieniem. Ta kwestia autorytetu religijnego nadal stanowi fundamentalną różnicę w perspektywie między katolikami i prawosławnymi z jednej strony oraz protestantami z drugiej.

O symbolach wiary chrześcijańskiej przeczytasz tutaj.

Kładąc nacisk na indywidualną interpretację Pisma Świętego i miarę wolności religijnej, reformacja nie tylko oznaczała zerwanie między protestantyzmem a katolicyzmem. Symbolizowała też początek chrześcijańskiego denominalizmu i sekciarstwa, jakie znamy dzisiaj. Interesujące zmiany w chrześcijaństwie miały miejsce też w Stanach Zjednoczonych – kraju, gdzie indywidualna wolność jest niezwykle ceniona. Chrześcijańska nauka, mormonizm i Świadkowie Jehowy to tylko kilka z głównych ruchów religijnych, które rozwinęły się w tym kontekście.

Chrześcijaństwo obecnie

Dzisiaj chrześcijaństwo obejmuje zdumiewającą różnorodność wyznań, grup i kościołów. Relacje między tymi grupami sięgają od wzajemnego szacunku i współpracy do zaprzeczenia, że ​​druga grupa jest naprawdę „chrześcijańska”. Wiele grup chrześcijańskich odrzuciłoby również etykietę „wyznania chrześcijańskiego”, uważając się za jedyną prawdziwą formę chrześcijaństwa, a nie jedną z wielu.